Mijn periode aan de Winkler Prins begon in 1983. Niet aan die mooie locatie aan het Hertenkamp, nee de brugpikkies mochten zich behelpen met de noodlokalen aan het Westerdiep. Pas na een jaar, toen ik op de HAVO begon, kregen we lessen in de andere gebouwen. Mooie gebouwen en tijden waren dat! Een aantal zaken kan ik me nog goed voor de geest halen. 

 

Gort, hier kom´n!
Zo hield Akkerman altijd iedereen in de gaten. Het mooie aan hem was dat hij streng kon zijn wanneer het moest, en rechtvaardig als het kon. Zodra je buiten de grenzen van het toelaatbare iets deed, was je flink het haasje. Zo gooide ik ooit een blikje achteloos achterover op het dak van een fietsenhok bij het hoofdgebouw.  ‘Gort, hier kom’n!!!’ Oeps, op heterdaad. Dat werd nakomen en het hele fietsenhok voor straf aanvegen (en het was net herfst). Effect: je liet het wel zoiets weer te doen. Maar ik denk dat de meesten – ook de boeffies – een goede band met hem hadden. Wat voor lieverdjes wij waren geeft de volgende anekdote ook goed weer.  

 

Na de HAVO gingen we en masse verder naar het VWO. Dat betekende dat er een hele klas mee gevuld kon worden. Dat had zo z’n effect op de andere leerlingen, bleek toen we na ca. drie weken bij elkaar werden geroepen door conrector van het VWO de heer Nijborg. Want, wij waren lui, dachten alles al te weten, verstoorden de rust, enzovoorts. Dat moest eens afgelopen zijn vond hij, want hij wilde niet dat ‘zijn leerlingen’ (de oorspronkelijke VWO’ers) last van ons (ex-HAVO’ers) mochten ondervinden. ‘Er zou nog een zware tijd aankomen, want de stof werd heus wel moeilijker.’ Al met al een goede start, de toon was gezet (van beide kanten). Maar die toon was al met al een hele gemoedelijke, waarin iedereen gewaardeerd werd en een – vond ik tenminste – hele huiselijke en veilige leeromgeving om zich heen had. Ook in het nieuwe gebouw, dat in het begin nogal pompeus overkwam, maar stiekem toch heel intiem was qua sfeer.  

 

Met andere woorden: een prachttijd waar ik nog altijd met veel plezier aan terugdenk. Dat komt wellicht ook omdat ik nog steeds vaak met studenten (weliswaar op hogescholen en universiteiten) werk, zoals in gastcolleges en afstuderen. Dan mag ik mijn passie over ‘lean’ met ze delen en laten zien dat de wereld nog heel wat te verbeteren valt op basis van de juiste purpose – process – people. Veel succes met de organisatie, en ik zie jullie graag terug in de week van 10 tot 15 oktober 2016! 

 

Rudy Gort

 

www.leanvertaald.nl